Αγροτικό

Οι αγρότες και πάλι στους δρόμους, αυτή τη φορά μάλιστα διατεθειμένοι να μην φύγουν αν δεν επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα τους. Και κατά τη γνώμη καλά θα κάνουν αν το εννοούν και το υλοποιήσουν κι ολας. Όσο για την υπόλοιπη κοινωνία, είναι απέναντι τους λες και οι αγρότες και το κλείσιμο των δρόμων θα καταστρέψουν τηνχώρα. Και καλά για την πλειοψηφία, ότι ακούν απ τους ρουφιάνους στα δελτία των οχτώ λένε, αλλά να παπαγαλίζει τα δελτία και εκείνο το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται για την διδαχή η όχι θρησκευτικώνστο σχολείο, και άλλα παρόμοια σημαντικά και φλέγοντα ζητήματα, δεν μπορώ να το καταλάβω... Ρε ουστδηθενάδες του κερατά!!! Εκβιαστές λέει τους αγρότες ο ρουφιάνος στο γυαλί, εκβιαστές τους λέει και το όρνιο που αγοράζει γάλα με τριπλάσια τιμή απ του παραγωγού... Το στάρι 10 λεπτά το κιλό το ψωμί 2 ευρώ... Το ένα κιλόκαπνό 3 ευρώ στο χωράφι, 3 ευρώ το πακέτο...

Άκουσα από μερικούς ότι θα έρθουν να κλείσουν τους δρόμους στα χωράφια όταν οι αγρότες πάνε για σπορά... Μην μπείτε στον κόπο παιδιά, και αν δεν δοθούν τα λεφτά δεν θα παν ούτε οι αγρότες να καλλιεργήσουν, δεν θα έχουνλεφτά να ξεκινήσουν.

Ας δούμε όμως γιατί βγήκαν οι αγρότες φέτος στους δρόμους και έπειτα ας κρίνει ο καθένας. Κανονικά τοΔεκέμβρη οι αγρότες έπαιρναν την επιδότηση, φέτος όμως λόγο μηχανοργάνωσης του συστήματος καταβολής των επιδοτήσεων στις περισσότερες περιοχές της χώρας δόθηκαν τα μισά λεφτά και τα υπόλοιπα θα δοθούν τον Μάρτη ή και τον Απρίλη, λες και καθυστέρησαν οι αγρότες την μηχανοργάνωση... Αν εσένα κύριε διαμαρτυρόμενε σου λέγανε “πάρε τώρα τον μισό μισθό σου και μετά από τρεις με πέντε μήνες τον άλλο μισό.” Τι θα έκανες; Και όχι γιατί δεν πήγε καλά η δουλειά ή γιατί δεν υπάρχουν λεφτά, αλλά καθυστέρησε ο λογιστής να βγάλει τηνμισθοδοσία...

Επίσης θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση; Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε για την χώρα μας; Είναι καλύτερα δηλαδή να είμαστε το θέρετρο της Ευρώπης και να παριστάνουμε τα γκαρσόνια; Η μήπως με μια υγιή αγροτική βάση να μπορούσαμε να αναπτύξουμε ελαφρά μεταποιητική βιομηχανία, βασισμένη σε ποιοτικά ανταγωνιστικά αγροτικάπροιόντα;

Και τώρα βουρ στα μαγαζιά!!!

Μπράβο στον Υπουργό ΠΡΟΠΟ... Μπάτσοι – Διαδηλωτές σημειώσατε ένα!

Μπράβο λοιπόν, και σβέλτα τώρα που κρατήσαμε την ειρήνη της δημοκρατίας μας, ας τσακιστούμε όλοι στα μαγαζιά, χριστούγεννα έρχονται... Ας μπούμε λοιπόν στο κλίμα και ας ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ... Να σωθει η οικονομία, να κινηθεί το χρήμα ρε αδερφέ...

Και μην αγχώνεστε το άδειο των ματιών μας δεν είναι η αφασία ενός χάνου, ηρεμία είναι... Α και μη δίνετε σημασία στον μπάτσο δίπλα στην βιτρίνα των παιχνιδιών που θα αγοράσετε για το παιδάκι σας, είναι εκεί για το καλό μας...

Η Ξένη

Μια φορά και έναν καιρό στη χώρα του Ραγιά ήταν μια γυναίκα, η Ξένη. Αυτή η γυναίκα δεν είχε γεννηθεί στη χώρα των Ραγιάδων, αλλά είχε μεταναστεύσει εκεί ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια και το παιδί της...

Σαν ήρθε στη χώρα του Ραγιά έπιασε δουλειά σε μια αποθήκη ενός μεγάλου μαγαζιού. Εκεί η Ξένη άρχισε να παλεύει για την καινούργια της ζωή, μα τα αφεντικά άλλα είχαν συμφωνήσει με τους εργάτες για την πληρωμή και άλλα έκαναν... Με δόλο κατάφεραν τους εργάτες να υπογράψουν διαφορετική συμφωνία και τους κλέψανε κομμάτι του μισθού τους... Οι εργάτες θύμωσαν, πληγώθηκαν, αλλά μπροστά στην ανάγκη τους έσκυψαν τοκεφάλι και δεν είπαν τίποτα... Μονάχα η Ξένη μίλησε, ζήτησε τα λεφτά που είχε συμφωνήσει στην αρχή και όπωςήταν φυσικό τα αφεντικά της, την έδιωξαν.

Μάλιστα τα αφεντικά της μιλήσανε και σε άλλα αφεντικά για τη συμπεριφορά της και το θράσος της, και η Ξένη δεν μπορούσε να βρει δουλειά και δυσκολεύοταν να τα βγάλει πέρα...

Ψάχνοντας για δουλειά η Ξένη, αντίκρυζε μόνο κλειστές πόρτες και η αλήθεια είναι πως είχε άρχισει να απελπίζεται... Και τότε άκουσε για τον Εργολάβο.

Ο Εργολάβος είχε μια εταιρεία και αναλάμβανε δουλειές για το Κράτος. Μάλιστα κάποιοι λένε πως ο Εργολάβος ήταν και φίλος των Αρχόντων ή τους δωροδοκούσε για να του δίνουν τα έργα που έπρεπε να φέρει εις πέρας. Έτσι λοιπόν η Ξένη χτύπησε και την πόρτα του Εργολάβου μπας και την πάρει για δουλειά, και ναι, αυτός την πήρε.

Η νέα δουλειά της Ξένης ήταν να καθαρίζει μαζί με άλλες γυναίκες τους κοινόχρηστους χώρους των Ραγιάδων. Ο μισθός ήταν μικρός αλλά η Ξένη είχε ανάγκη και συμβιβάστηκε, έτσι συνέχισε να παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια και το παιδί της.

Ώσπου μια μέρα, ο Εργολάβος αποφάσισε ότι δεν έβγαζε αρκετά, και είπε να μειώσει κι άλλο τον ήδη μικρο μισθό των καθαριστριών. Αλλά για μην μειωθούν και τα χρήματα που έπαιρνε απ το Κράτος για να κάνει τη δουλειά, έπρεπε και οι καθαρίστριες να υπογράψουν σε χαρτί ότι παίρνουν τα ίδια και όχι πως μειώθηκε ο μισθός τους. Με τους Αρχόντους ο εργολάβος τα είχε βρει και ήξερε πως ενώ γνώριζαν την άπατη, δεν θα λέγανε τίποτα αφού κάποιοι ήταν φίλοι του και τους άλλους τους είχε πληρώσει, για το τι θα έλεγαν οι Ραγιάδες αν μαθαίνανε την άπατη του δεν φοβόταν, γιατί και δεν ήταν εύκολο να μαθευτεί, και γνώριζε πως οι Ραγιάδες κατά βάθος ήταναδιάφοροι με τη δυστυχία των άλλων, πόσο μάλλον με την Ξένη και τις όμοιες της που κουβαλήθηκαν απ τιςπατρίδες τους...

Όμως η Ξένη μίλησε ξανά, αντιστάθηκε στην αδικία, και όχι μόνο αυτό αλλά την στηρίξανε και οι συνάδελφοιτης... Με τη βοήθεια των ανθρώπων που τη στηρίζανε η φωνή της πήρε δύναμη, ακουγότανε πιο πολύ τώρα, μάλιστα κάποιοι Ραγιάδες την ακούσανε, και ίσως από ντροπή για το δικό τους σκυμμένο κεφάλι την έβλεπαν με συμπάθεια, και διαμαρτυρότανε στους Αρχόντους για την αδικία του Εργολάβου...

Βλέποντας ο Εργολάβος πως η φωνή της Ξένης δυνάμωνε και ίσως να του ξεφύγει η κατάσταση, αποφάσισε να κλείσει της το στόμα... Στην αρχή προσπάθησε να την κάνει να σιωπήσει προσφέροντας της λεφτά, αλλά η Ξένηαρνήθηκε. Ο Εργολάβος θύμωσε, αυτός με τα λεφτά του εξαγόραζε Άρχοντες και να του αντιστέκεται μια δούλα... Έτσι στην αρχή την απείλησε, όχι ο ίδιος, αλλά πλήρωσε κάτι καθάρματα να το κάνουν για λογαριασμό του. Ότανείδε πως η Ξένη δεν λυγίζει, έστειλε τα καθάρματα που την απειλούσαν να την κάνουν να σωπάσει...

Έτσι ένα χειμωνιάτικο βράδυ όταν η Ξένη γυρνούσε απ τη δουλειά, κάποιοι μέσα στην νύχτα της επιτέθηκαν με βιτριόλι, της το έριξαν στα μάτια και στο πρόσωπο για να την σημαδέψουν, να φαίνεται ποια θα ναι η τύχη του επόμενου που θα αντισταθεί στους δυνατούς αυτού του κόσμου, την ανάγκασαν να το πιει, να σβήσει η φωνή πουφωνάζει για τις βρωμιές τους... κι αν έσβηνε και η ίδια απ΄ το δηλητηριο που την εβαλαν να πιει θα ταν ακομα καλυτερα...

Η επίθεση δυστυχώς για τον Εργολάβο μαθεύτηκε, και κάτω απ την πίεση μερικών Ραγιάδων, οι Άρχοντεςέστειλαν τους Φύλακες να ερευνήσουν τι είχε συμβεί. Ο Εργολάβος στην πραγματικότητα δεν ανησύχησε, γιατί όπως είπαμε και πριν τα είχε βρει με τους Άρχοντες, έτσι οι φύλακες είπανε τάχα πως ήταν ερωτικό έγκλημα, μααφού δεν έπεισαν κανένα έκαναν πως ψάχνουν να βρουν αυτούς που επιτέθηκαν στην Ξένη, για να θολώσουν τα νερά στα μάτια των Ραγιάδων...

Έτσι πέρασε καιρός, και κάποια μέρα οι Άρχοντες, για να δείξουν πως τάχα λυπήθηκαν την Ξένη, της χάρισαν ένα σπίτι, ίσως και να ΄χαν τύψεις, ποιος ξέρει, της υποσχέθηκαν μάλιστα ότι θα βρουν τον ένοχο... Έτσι έζησε η Ξένηστο σπίτι της καλά από δω και πέρα, και ο Εργολαβος καλυτερα με την καλυψη των Αρχοντων... Μονάχα οι Ραγιάδες, όσοι τουλάχιστον απ αυτούς είχαν φιλότιμο, σκύψαν το κεφάλι τους πιο χαμηλά, όχι μονάχα απο το φόβο που νοιώθουν πάντα, μα κι από ντροπή...

Κι εγώ, που η φωνή μου, Ξένη, είναι το ίδιο αδύναμη με τη δικιά σου, έτσι που στη χαμηλώσανε, μόνο ένα θέλω να πω : Συγνώμη.

Ποια κολέγια ρε;

Έχω εκνευριστεί αφάνταστα με όλη την συζήτηση για την αναγνώριση ή όχι των κολεγίων, και για ταεπαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους... Κάθε μέρα στην κρατική τηλεόραση (ΝΕΤ) αναφέρεται τοθέμα, γιατί η χώρα πληρώνει πρόστιμα για τη μη αναγνώριση τους.

Μια ερώτηση προς τους αγαπητούς δημοσιοκάφρους: Υπάρχουν σχολές ΤΕΙ οι οποίες δεν δίνουν επαγγελματικά δικαιώματα στους απόφοιτους τους εδώ και είκοσι χρόνια και το κάνετε γαργάρα; Γιατί;

Στη χώρα μας για παράδειγμα ένας πτυχιούχος του τμήματος Αυτοματισμού, δεν έχει δικαίωμα υπογραφής, ούτε να ασφαλιστεί καν σαν μηχανικός αυτοματισμού (ασφαλίζεται συνήθως σαν ηλεκτρολόγος...), στην Γερμανία ο ίδιος απόφοιτος ελληνικού ΤΕΙ, έχει τα ίδια δικαιώματα με τον εκεί πτυχιούχο και μάλιστα χωρίς να περάσει το εκεί ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ).

Αυτά τα ωραία λοιπόν, και οι πουλημένοι στο γυαλί μιλάνε μόνο για τα κολλέγια...

Εκλογες 2009 Συμπερασματα

Πανε και οι εκλογες τελος, παει και η επαρατος δεξια ηρθαν οι σοσιαληστες στην εξουσια... το “παιντί” μεγαλωσε και απο Γιωργακης εγινε Γιωργος, απο εκει που δεν ηξερε ελληνικα εγινε κοσμοπολιτης... οι ιδιοι που τον χλευαζανε τωρα τον στηριζουν...

Ενταξει ετσι κι αλλοιως η εξαρτηση των δυο μεγαλων κομματων απο συμφεροντα δεν ειναι κατι κρυφο, αλλα θελω να εχω την ελπιδα πως το “παιντί” εχει κοτσια, μνημη και φιλοδοξια... Αυτα τα χαρακτηριστικα θα ηθελα να δειξει ο Γ. Παπανδρεου, μνημη για να μην ξεχασει ποιοι θελανε να τον φανε το 2004, και δεν μιλω για τους πολιτικα υφισταμενους τους (βλεπε Βενιζελο), κοτσια για να τους ανταποδωσει τα ισα, και τελος φιλοδοξια, να θελει να συνδεσει το ονομα του με καλυτερες μερες για τη χωρα... Αν και βλεποντας στο σκοτεινο και προσοδοφορο απο μιζες Υπουργειο Αμυνας τον Βενιζελο αρχισα ηδη να αμφιβαλλω...

Βλεποντας τους Πασοκους με το παλιο γνωστο υφακι στα καφενεια, το στυλακι “τωρα εγω ειμαι στα πραγματα” (παρεπιπτοντως θεωρω οτι η συγκεκριμμενη φραση, αποτελει την καλυτερη περιγραφη της πολιτικης αποψης του μεσου νεοελληνα), μου χει γυρισει τ' αντερα... Αει στο διαολο πια, δεν ειναι καμαρι να εισαι λαμογιο, ντροπη ειναι... Επισης αν ο Μαρξ ειχε δει το σοσιαλισμο του ΠΑΣΟΚ στην Ελλαδα για μια εικοσαετια θα ειχε φαει το μουσι του...

Για τη ΝΔ, οτι και να πω λιγο ειναι... Τους ευχαριστουμε που ξεκουμπιστηκαν, ειδικα τον νεοφιλευθερο κυριο Αλογοσκουφη... Πραγματικα αφου δηλωνουν και “πατριωται”, ας διαλυσουν το μαγαζι και θα προσφερουν τη μεγιστη υπηρεσια στη χωρα... Λενε οτι πρεπει η παραταξη να επαναπροσδιορισει το ιδεολογικο της στιγμα... Κολοκυθια, η κονομα δεν εχει ιδεολογια...

Ειδαμε και το αυγο του φιδιου να μεγαλωνει, ο Καρατζαφερης ισως και να ειναι ο μονος πραγματικα κερδισμενος αυτη τη φορα και αν διαλυθει και η ΝΔ ποιος τον πιανει... Τσαντιστηκα αφανταστα οταν ειδα μελη της χρυσης αυγης σε καφενειο στο χωριο μου να προπαγανδιζουν τα σκατα που κουβαλανε στο κεφαλι τους, τετιοι ποτε δεν ειχαν εμφανιστει στην επαρχια στην επαρχια. Αμα αθροισουμε τους ψηφους τους ειναι τετρακοσες χιλιαδες περιπου, δεν ειναι και ασχημα ετσι; Ας μην ξεχναμε οτι και ο Μουσολινι με τον Χιτλερ με εκλογες βγηκανε...

Και τωρα παμε στην αριστερα, ολοι μιλανε για νικη, επιτυχια και να χαμε να λεγαμε... Ξυπνατε ρε!!! Σε ενα περιβαλλον ακρως ευνοικο, με την οικονομια να καταρρεει, τον κοσμο να φοβαται τι θα του ξημερωσει αυριο, η Αριστερα πηρε 880 χιλιαδες ψηφους... μην πει κανεις πως αυτο ειναι επιτυχια. Απεναντι τους ειχαν το ετοιμορροπο ιδεολογημα της ελευθερης αγορας, και αυτοι απετυχαν να πεισουν τον κοσμο... Βεβαια ειναι και θεμα παιδειας του λαου που ειναι εγκλωβισμενος στα νυχια του δικομματισμου και αλλα τετοια. Γιατι βλεπεις ο Λενιν στη Ρωσια απευθυνθηκε σε ενα εθνος διανοουμενων το 1917... Βεβαια βλεποντας την κατασταση με ρεαλισμο καλα τα πηγανε, αλλα δεν γινεται να δηλωνεις κυνηγος της ουτοπιας και να συμβιβαζεσαι με ρεαλιστικες δικαιολογιες...

Ολες οι δυναμεις της Αριστερας απο το ΚΚΕ μεχρι την ΟΑΚΚΕ ειναι κινηματα εναντια στην αδικια αυτου του καπιταλισμου, ας κοιταξουν να βρουν τι τους ενωνει και οχι τι τους χωριζει. Το μεριδιο αυτης της αποτυχιας το εχουν εξισου και το ΚΚΕ και οι υπολοιποι, το ΚΚΕ πρεπει να παραδεχτει απλα τα λαθη του και να αποβαλλει τις μεσσιανιστικες του αντιληψεις, οι υπολοιποι καλο θα ηταν να βγουν απο τους μικροκοσμους τους και να καταλαβουν οτι το συστημα δεν πεφτει με αφισες, μπλογκ και συζητησεις σε “αλτερνατιβ” καφετεριες... Βλεποντας ντοκυμαντερ με τους Ζαπατιστας δεν γινεσαι επαναστατης... Οι ανανεωτικοι ας πανε στο ΠΑΣΟΚ να τελειωνουμε, ή εισαι κοντρα στον καπιταλισμο ή οχι, τερμα τα μισολογα.

Επισης οσον αφορα το ΚΚΕ, αν εχει στοχο την εξουσια εχει δυο δρομους ή την επανασταση (εδω γελαμε) ή την αλλαγη επικοινωνιακης τακτικης, γιατι εκει παιζεται το παιχνιδι στις αστικες δημοκρατιες, δεν βλαπτει μια προσπαθεια...

Η ευθυνη της Αριστερας ειναι μεγαλυτερη απο οσο φανταζεται, η ΝΔ εχασε μεγαλο μερος της δυναμης της που μετατοπιστηκε δεξιοτερα... το ΠΑΣΟΚ εχει τους ιδιους ψηφους με το 2007 σε απολυτους αριθμους 3 εκ περιπου... Ο κοσμος παει ή στην αδιαφορια ή στην αγκαλια του Καρατζαφερη και των ομοιων του...

Κλεινοντας τρεις ερωτησεις που αφορουν τον ΓΑΠ:

1ον) Ισχυει ακομα η δηλωση περι ανασφαλιστης εργασιας για τους νεους;

2ον) Θα σταματησει η αγορα εξοπλισμων μπας και περισσεψει κανα φραγκο για κοινωνικη πολιτικη;

3ον) Θα σταματησει η νεοφιλευθερη πορεια της χωρας που ξεκινησε απο το 91;

Μια Σοσιαληστίκη Οικογένεια... Μέρος 2ο

Ο Αντρεας Παπατζης, το δευτερο και σημαντικοτερο μελος, αυτης της μεγαλης οικογένειας που κυβέρνησε τη χωρα του Ραγια, ειναι ο ηρωας του παραμυθιου μας αυτη τη φορα. Ο Αντρεας αγαπηθηκε οσο λιγοι απο τους Ραγιαδες, τον λατρεψανε τον κανανε σχεδον μυθο... ηταν ο Αντρεας τους, ο Αρχοντας που του μιλουσες στον ενικο...

Ο Αντρεας λοιπον σπουδασε δικηγορος σαν τον μπαμπα του το Γερο, αλλα συληφθηκε απο την δικτατορια του Λινατσα και επειτα, κατεφυγε στον Νεο Κοσμο... Εκει ο Αντρεας, οσο ο πατερας του συνεχιζε του εκδημοκρατισμου των Ραγιαδων, εξελιχθηκε σε αναγνωρισμενο πανεπιστημιακο δασκαλο με παγκοσμια φημη. Υπηρξε δασκαλος σε μερικα απο τα καλυτερα σχολεια ολης της οικουμενης.

Ωσπου μια μερα τον καλεσε ο Εθναρχης, ναι ο Εθναρχης και οχι ο μπαμπας του ο Γερος, για συμβουλο στην Τραπεζα των Ραγιαδων, αφου ηταν αναγνωριμενος επιστημονας. Ετσι πηρε λοιπον τη φαμιλια του ο Αντρεας και να σου τον στους Ραγιαδες, εγινε βουλευτης, επειτα υπουργος, μεχρι που παραιτηθηκε, γιατι μπλεχτηκε το ονομα του σε ενα πολιτικο- στρατιωτικο σκανδαλο...

Λιγο μετα ηταν που ο Γυψος κατελαβε την εξουσια, συνελαβε και τον Αντρεα μας, αλλα μετα απο πιεσεις του Νεου Κοσμου τον αφησε ελευθερο...

Ετσι ο Αντρεας στα βηματα του μπαμπα του, αφησε τους Ραγιαδες, να τα βγαλουν περα με τον Γυψο, και λογο της καταρας της αυτοεξοριας των μεγαλων, πηγε και εκανε αντισταση στον βορα, οχι της χωρας αλλα της Ηπειρου... Τωρα τι αγωνας ειναι αυτος; Δεν ξερω, αλλα εγω ειμαι μικρος και αυτοι μεγαλοι, και για να γιναν τετιοι κατι παραπανω ξερανε απο “αγωνες”... Επισης τοτε το εσκασε και ο Εθναρχης με ψευτικο ονομα και αυτοεξοριστηκε και αυτος...

Τον Αντρεα μας τον βρηκε στον παγωμενο βορα ενας απο τους πρωταγωνιστες του τριτου μερους της ιστοριας μας, ο Λαδεμπορας, και μαζι ιδρυσανε την αντιστασιακη οργανωση Π.Α.Κ (Πισω Απομειναν Κοροιδα). Στην ξενιτια λοιπον οι αγωνιστες μας γραφανε προκυρηξεις, καταγγελιες, πινανε τσαγια και τετοια αγωνιστικα... και αντισταθηκανε στον Γυψο...

Οταν καποτε επεσε αυτος, γυρισανε στη χωρα του Ραγια να σωσουν τον τοπο (αν και μαλλον για τους Ραγιαδες ισως το να μενανε στην ξενιτια οι σωτηρες να ηταν η μονη σωτηρια...). Επρεπε ομως να νικησουν και τον Εθναρχη που τους εφαγε στη στροφη και ειχε κατσει πρωτος στο σβερκο των Ραγιαδων... Τους ειχε βαλει και στην Ενωση ( η οποια ειναι η ενωση ολων των χωρων της Ηπειρου της Γριας, στην οποια οι Αρχοντες ολων των χωρων κλεβουνε του ραγιαδες τους...), και ειχε παραχωρησει στρατιωτικες βασεις στο Νεο Κοσμο. Αυτα λοιπον τα εκανε σημαια ο Αντρικος, αυτα και τα περηφανα νιατα με τα τιμημενα γηρατεια, και του την εσκασε του Εθναρχη...

Και τοτε εφερε την ΑΛΛΑΓΗ!!!!!!!!

Εφυγαν απο την εξουσια οι καταραμενοι εθνικοφρονες και αναλαβαν τα παιδια της αλλαγης, και πραγματι στις αρχες ο Αντρεας δεν χαλασε χατηρι στους Ραγιαδες, εδωσε μισθους, συνταξεις, εφτιαξε συστημα Υγειας για ολους ( και σε αυτο δεν εχω καμια ειρωνικη διαθεση, με ολα τα χαλια του το ΕΣΥ δεν σε αφηνει να πεθανεις αβοηθητος στο δρομο ), βεβαια ουτε απο την Ενωση τους εβγαλε, ουτε τις βασεις του θανατου εδιωξε...

Μαλιστα πηρε και μεγαλα δανεια (τα οποια στην Ενωση τα λενε επιδοτησεις...), για να αναπτυξει τη Χωρα του Ραγια, αλλα προτιμησε να αναπτυξει πρωτα τους φιλους του... Εκανε και κλαδικες οργανωσεις για καθε επαγγελμα και εβαλε σ΄ αυτες δικους του ανθρωπους, Σοσιαληστες... Η κυρια δουλεια αυτων των τυπων ηταν να ελεγχουν την Σοσιαληστοσυνη οποιου ηθελε δουλεια, και αν ηταν αρκετα Σοσιαληστης θα εβρισκε... Ο μπαμπας του Αντρεα πηγε να βαλει χερι μονο σε καθηγητες και κατι λιγους, αλλα ηταν απλα Δημοκρατης, ενω ο ιδιος σαν Σοσιαληστης εβαλε χερι στους παντες...

Ετσι γεμισανε οι κρατικες υπηρεσιες Σοσιαληστες, ο Αντρεας επαιρνε δανει και ταιζε τους φιλους του, η χωρα πηγαινε μπροστα και Ραγιαδες ζουσαν καπως καλυτερα...

Ωσπου πιαστηκε ενας φιλος του Αντρικου να κλεβει... Ο Αντρεας ελεγε πως ξενοι εχθροι και σκοτεινες δυναμεις τον πολεμουσαν... και ισως και να επειθε τους Ραγιαδες για αυτα, μα οι πολιτικοι του αντιπαλοι ζητησαν την παραπομπη του σε δικη. Οι Ραγιαδες δεχτηκαν την προταση των πολιτικων ατιπαλων του Αντρεα να τον δικασουν, ισως να ειναι και ο μονος λαος που δικασε τον ανωτατο αρχοντα του (μακαρι να καταλαβαιναν ποση δυναμη ειχαν οι Ραγιαδες και θα δικαζανε πολλους) ... Εστω και με πονο τον δικασαν, και φυσικα... αθωωθηκε. Αυτη η περιπετεια του κοστισε την υγεια της καρδιας του, και τη διακυβερνηση των Ραγιαδων... Αλλα του χαρισε μια γυναικα με τα μισα του χρονια και εδωσε στους Ραγιαδες λογους να τον περιγαλανε και να τον καμαρωνουν ταυτοχρονα...

Την εξουσια την πηρε ο Γρουσουζης για τρια χρονια (ενας απο τους αποστατες που ριξανε το μπαμπα του Αντρεα στην κοντρα του με το Βασιλια), τρια χρονια που ηταν αρκετα για τον Αντρεα να ανασυνταχθει... Μετα απο αποστασια στον Γρουσουζη απο δικους του... (ρε τι ωραια επαναλαμβανεται η ιστορια ωρες ωρες;) ... ο Αντρεας ξαναρθε στην εξουσια μαζι με την νεα του κυρια, αλλα καταπονημενος πια αρρωστησε και παλι... Και παρα τις προσπαθειες της νεας του συντροφου και των φιλων μαγων του, παρα τις επισκεψεις σε θαυματουργα νησια τελικα υπεκειψε και αυτος στον μονο πραγματικα μεγαλο Αρχοντα, το Χαρο.

Μα πριν πεθανει σαν κορακια οι διαδοχοι του τρωγοτανε πανω απο το κρεβατι του, να δουνε ποιος θα παρει την εξουσια να σωσει τους Ραγιαδες... Αλλα αυτο ειναι η αρχη του 3ου μερους...

Μια Σοσιαληστίκη Οικογένεια... Μέρος 1ο

Μια φορά και έναν καιρό, στην χώρα του Ραγιά, ήταν μια οικογένεια, η οικογένεια Παπατζή... Την ιστορία αυτής της οικογένειας θα ξηστορήσουμε σ΄αυτό το παραμύθι, γιατί οι Παπατζήδες κυβέρνησαν για τρεις φορές τη χώρα του Ραγιά και μάλιστα την πήγανε μπροστά... Πολύ μπροστά...

Ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα απ την αρχή, απ τον γενάρχη Γεώργιο Παπατζή... Ήτανε γιος παπά, παιδί προκομμένο διαβαστερό, τα παίρνε τα γραμματέα και σπούδασε δικηγόρος. Μέτα τις σπουδές του ανακατεύτηκε με την πολιτική, τάχθηκε στο πλευρό του μεγάλου Φιλελεύθερου, και μετά από περιπέτειες, εξορίες και αγώνες κατάφερε να γίνει και υπουργός. Πρέπει να πούμε όμως κάποια πράγματα και για την εποχή και για τον ίδιο τον Γεώργιο Παπατζή για να παρακολουθήσουμε καλύτερα την ιστορία μας... Τον καιρό εκείνο η Χώρα του Ραγιά ήτανε ως συνήθως διχασμένη σε δυο στρατόπεδα, το ένα του Βασιλιά και το άλλο του Φιλελεύθερου... υπήρχε και ένα τρίτο βέβαια, που είχε μαζέψει φτωχούς, αγρότες, πρόσφυγες και άλλους ψοφοδεείς, οι Κόκκινοι, αλλά προς το παρόν ήταν λίγοι, επιπλέον τους βαρούσανε αλύπητα και τα άλλα δυο στρατόπεδα... Επίσης εκείνο τον καιρό (και αργότερα...) οι στρατιωτικοί συνήθιζαν να “σώζουν” τους Ραγιάδες από τους πολιτικούς και τη χώρα από κινδύνους, απλά αυτοχρίζωντας τους εαυτούς τους σωτήρες και παίρνοντας την εξουσία με τα όπλα... Αυτά ίσχυαν την εποχή εκείνη και ο Γεώργιος, προοδευτικός όπως ήταν, πήγε με τους Φιλελεύθερους και έγινε εχθρός του βασιλιά... Μάλιστα οι Φιλελεύθεροι ήταν τόσο δημοκρατικοί, που έδιωξαν το βασιλιά... αλλά φτιάξανε και ένα καταπληκτικό νόμο, που τον είπανε ιδιώνυμο, και σταματήσανε τον πραγματικό εχθρό της Χώρας του Ραγιά, τους Κόκκινους. Σύμφωνα με αυτό αν κάποιος αντιδρούσε στην υπάρχουσα τάξη, (την τόσο δημοκρατική και φιλελεύθερη...), μπορούσε να φυλακιστεί για έξι μήνες, σαν αντίδραση οριζόταν ακόμα και η απεργία, ή ότι τέλος πάντων πλησίαζε στην απεχθή ιδεολογία των Κόκκινων... Αλλά να πούμε ότι δεν ήταν και τόσο σκληροί οι Φιλελεύθεροι, μάλιστα αρκετούς που έπεφταν στο ιδιώνυμο, αντί να τους βάλουν φυλακή, τους στέλνανε στα πανέμορφα νησιά της χώρας του Ραγιά, να ξανασκεφτούν καλύτερα, μάλιστα τους γυμνάζανε κι ολας δίνοντας τους να σπάνε πέτρες...

Μ΄αυτά και μ΄αυτά, ο Γεώργιος ίδρυσε και δικό του κόμμα, μάλιστα το είπε Δημοκρατικό, και αργότερα Δημοκρατικό-Σοσιαληστικό. Μετά από άλλη μια κατάληψη της εξουσίας από έναν στρατιωτικό τον Ιωάννη Λινάτσα (έχει και για αυτόν παραμύθι αργότερα, δεν είναι της παρούσης...) και την επάνοδο του Βασιλιά , ο Γεώργιος συνελήφθη και στάλθηκε και ο ίδιος για διακοπές σε νησιά, λόγω της αντιμοναρχικής στάσης του...

Έπειτα ήρθε ο δεύτερος μεγάλος πόλεμος, ο Γεώργιος συνελήφθη ξανά, και κάποια στιγμή κατάφερε να φύγει και να πάει στον τόπο που είχε αποδράσει πριν από αυτόν, σαν αυτοεξόριστος ο Βασιλιάς και οι φίλοι του. Βέβαια άφησε το λαό μοναχό του να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά... αλλά τι να κάνουμε η αυτοεξορία είναι κατάρα των πολύ σημαντικών ανθρώπων και ο Γεώργιος είναι τέτοιος...

Εκεί λοιπόν, με την “πίεση” των Γιων της Αλβίωνας, σχημάτισε κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των παρατάξεων, ακόμα και των κόκκινων και ο ίδιος έγινε αρχηγός της κυβέρνησης, τα βρήκε μάλιστα και με το Βασιλιά. Τώρα ποιον κυβερνούσαν και με ποιο δικαίωμα, αφού ο λαός πολέμησε τους κατακτητές και όχι οι ίδιοι, ο θεός και η ψύχη τους. Στη Χώρα του Ραγιά ο λαός, πολεμούσε τον εχθρό, απελευθέρωσε κάποιες περιοχές μάλιστα, και σε πολλά μέρη της Χώρας οι Ραγιάδες, πίστευαν ότι μπορούν να διακυβερνηθούν μονάχοι τους, χωρίς Βασιλιάδες, χωρίς Άρχοντες...

Κάποτε οι Σύμμαχοι κέρδισαν τον πόλεμο, και μέσα στις ανησυχίες τους ήταν και οι Ραγιάδες, μάλλον οι Κόκκινοι που είχαν πάρει μεγάλη δύναμη... Ο αρχηγός των σύμμαχων μάλιστα ο Πουράκλας, θεώρησε ότι πρέπει να αφοπλιστούν οι επαναστατημένοι Ραγιάδες που πολέμησαν τον εχθρό, γιατί θελαν κατά τη γνώμη του να καταλάβουν την Χώρα του Ραγιά και να την κάνουν Κόκκινη... Έτσι αποφάσισε να ορίσει κυβερνήτη τον Γεώργιο και να κάνει τη χώρα τσιφλίκι του... Ο Γεώργιος τι να κάνει, δέχτηκε, γιατί άμα είσαι μεγάλος και σε ζορίζουν μεγαλύτεροι, σκύβεις το κεφάλι και δέχεσαι, αν σου δίνουν και εξουσία μάλιστα, δεν σε πειράζει και τόσο... Έτσι πάρθηκε η απόφαση αφοπλισμού των Ραγιάδων και η επιβλήθηκε σε αυτούς σαν Άρχοντας ο Γεώργιος... Πάνω στη διαφωνία για τον αφοπλισμό έγινε συλλαλητήριο και οι Φύλακες του Γεωργίου άνοιξαν πυρ κατά των Ραγιάδων, σκοτώθηκε κόσμος και την επόμενη ήμερα ξανάγιναν τα ίδια, δεν ήθελε πολύ να ανάψουν τα αίματα, ακολούθησε μάχη μέσα στην πρωτεύουσα και ταραχές που κρατήσανε ένα μήνα περίπου... Μετά από αυτά ο Γεώργιος που πολύ στενοχωρήθηκε παραιτήθηκε, αλλά η Χώρα του Ραγιά είχε ήδη μπει στον Μεγάλο Σπαραγμό.

Σκοτώνονταν τότε Ραγιάδες αναμεταξύ τους, Κόκκινοι Ραγιάδες ενάντια στους άλλους Ραγιαδες μα αυτη ειναι μεγαλη και οδυνηρη ιστορια και θελει δικο της παραμυθι...

Μέσα στον Σπαραγμό ο Γεώργιος ξανάγινε βουλευτής, μάλιστα μετά το τέλος του έγινε και υπουργός, αλλά διαφώνησε με τον τότε αρχηγό τον Καραπιπέρη, για το αν πρέπει επιτέλους να κλείσουν τα θέρετρα για τους κόκκινους στα νησιά ή όχι. Ο Καραπιπέρης ήθελε να σταματήσουν αυτά και να μονοιάσουν επιτέλους οι Ραγιάδες, μα ο Γεώργιος πίστευε πως λίγες διακοπές με άσκηση παράλληλα να τους έδιναν πιο υγιή τρόπο ζωής και σκέψης... Επίσης για το Ματωμένο Νησί και την κατοχή του από τον Πουράκλα, έπραξε σαν κάθε μεγάλος ηγέτης, έκανε την πάπια...Έτσι απ τον Καραπιπέρη πήδηξε στους συντηρητικούς, και στις επόμενες εκλογές ξανάγινε βουλευτής, αλλά έφυγε και από κει και έφτιαξε ξανά το κόμμα των φιλελεύθερων μα με άλλο όνομα το είπε Ένωση Πάρτης.

Στις επόμενες εκλογές ηττήθηκε από τον άλλο μεγάλο της Χώρας του Ραγιά, τον Εθνάρχη, κατάγγειλε τις εκλογές ως “εκλογές βίας και νοθείας” και με την βοήθεια των Κόκκινων, που είχαν μετονομαστεί σε Δημοκράτες, (επειδή τους είχαν ανακηρύξει παράνομους μετά το Σπαραγμό, ίσως και επειδή είχε παραγίνει αυτό με τις διακοπές στα νησιά...), ο Γεώργιος κύρηξε τον ανένδοτο αγώνα ενάντια στον Εθνάρχη αυτό του έδωσε το παρατσούκλι “Γέρος της Δημοκρατίας”...

Έτσι ο Γέρος έγινε Άρχοντας ξανά, και η αλήθεια είναι πως πήρε φιλολαϊκά μέτρα και ανάσανε κάπως ο βασανισμένος τόπος, μα δεν ξέχασε και τις φιλελεύθερες και δημοκρατικές του πεποιθήσεις... Συνέχισε την απαγόρευση του κόμματος των Κόκκινων και σαν υπουργός Γραμμάτων, έδωσε έμφαση στην καταπολέμηση του κόκκινου κινδύνου, ιδίως της Νεολαίας του Γιατρού, μια οργάνωση που έρρεπε προς την κόκκινη ιδεολογία. Τότε ζήτησε και από τους επιθεωρητές των σχολείων να του δίνουν αναφορά για κόκκινους δασκάλους, και οι μολυσμένοι από την κόκκινη ιδεολογία απομακρυνόταν...

Όσο κυβερνούσε ξανάρχισε τους καυγάδες με τον νέο Βασιλιά, γιατί ο δεύτερος ήθελε τη διοίκηση του στρατού... Ο Βασιλιάς τον παραίτησε, και με τη βοήθεια κάποιων αποστατών της παράταξης του, που αντάλλαξαν την προδοσία τους με υπουργικούς θώκους και έτσι τον φάγανε τον Γερο... Πολλοί μάλιστα λεν, πως η αίτια ήταν η συμπάθεια που είχαν οι Ραγιάδες στον γιο του Γέρου τον Αντρέα Παπατζή, και η διάδοχη του στην Ένωση Πάρτης στη θέση του πατέρα του, και έτσι οι διάφοροι δελφίνοι αποφάσισαν να καθαρίσουν το τοπίο.

Μέσα σε αυτή την αναταραχή, βρήκε και ο Συνταγματάρχης Γύψος, κατέλυσε την Δημοκρατία και πήρε την εξουσία για λογαριασμό του... Ο Γύψος έθεσε τον Γερο σε περιορισμό στο σπίτι του...

Έτσι ο Γέρος έζησε τις τελευταίες ήμερες του φυλακισμένος στο ίδιο του το σπίτι... όπου και πέθανε. Στην κηδεία του έγινε χαλασμός, τεράστιο πλήθος Ραγιάδων, τίμησε με την παρουσία του, τον Δημοκρατικό αυτό άνθρωπο, που στάθηκε στο πλάι του λαού του, που πάντα σεβόταν τους αντιπάλους του (όχι μόνο σεβόταν εκτιμούσε κι ολας, οι διακοπούλες που λέγαμε...), γιατί οι Ραγιάδες δεν είναι αχάριστος λαός, μα περήφανοι και με καλή μνήμη...